Door de nieuwe Wet werk en bijstand dreigen niet-Alkmaarders die in Alkmaar gesubsidieerde arbeid verrichten hun baan te verliezen.

Hetzelfde lot wacht Alkmaarders die buiten onze stadsgrens gesubsidieerde werk doen. De gemeente-raadsfractie van GroenLinks wil dat de gemeente hiertegen actie onderneemt. Solidariteit reikt immers verder dan (stads)grenzen.

Met de invoering van de Wet werk en bijstand (Wwb) vervalt de mogelijkheid voor gemeenten om middelen voor de uitvoering van de wet te gebruiken ten gunste van andere gemeenten. Alkmaar mag geen gesubsidieerde banen uit die middelen bekostigen als die banen ingevuld worden door niet-Alkmaarders. Omgekeerd geldt dit ook voor Alkmaarders met een subsidiebaan die betaald wordt door een andere gemeente. Beide groepen dreigen hierdoor hun baan te verliezen. GroenLinks vindt het niet acceptabel als werknemers met een gesubsidieerde baan vanwege een bureaucratische maatregel zonder werk komen te zitten.

Het gevolg van dit alles is dat her en der mensen hun baan verliezen om de simpele reden dat hun organisatie geen loonkostensubsidie meer krijgt, omdat ze geen inwoner zijn van de gemeente die de subsidie verstrekt. Mensen die nuttig werk doen en die dat goed doen. De gemeentes waar de ID-ers woonachtig zijn, zijn doorgaans niet bereid die loonkosten over te nemen.

De GroenLinksfractie wil dat de gemeente gesprekken aangaat met andere gemeenten om te kijken of er door uitruil van ID-ers en WIW-ers (de gesubsidieerde arbeidsplaatsen), ontslagen voorkomen kunnen worden. GroenLinks heeft daarom schriftelijke vragen gesteld aan het college van burgemeester en wethouders.

Schriftelijke vragen aan het college:

1) Hoeveel gesubsidieerde banen worden op dit moment door de gemeente Alkmaar bekostigd buiten de gemeente?
2) Hoeveel gesubsidieerde banen in de gemeente Alkmaar worden op dit moment bekostigd door een andere gemeente?
3) Is de mogelijkheid van uitruil onderzocht?
4) Zijn er gesprekken gaande met andere gemeenten om tot een soort uitruil te komen?
5) Zo ja, wat is de stand van zaken hieromtrent?
6) Zo nee, op wat voor termijn is het college bereid deze gesprekken aan te gaan