"Miu zoekt een nieuw baasje." Elke week plaatst Stichting Zwerfdier een dergelijke oproep in het Alkmaars Weekblad. Dat doet ze al vele, vele jaren. Betrokken burgers namen tientallen jaren geleden het initiatief voor de opvang van katten. Nog steeds dragen vele tientallen vrijwilligers, ondersteund door enkele betaalde krachten, vele giften van betrokken bewoners en een bescheiden subsidie bij aan dit dierenwelzijn. Niet voor niets gooide vorig jaar St. Zwerfdier hoge ogen bij de uitreiking van het groene lintje door GroenLinks.
Dierenopvang is nu een regionale taak geworden. Gemeentes dragen daar naar ratio aan bij. Dat is een goede zaak. Het dierenasiel aan de Bergerweg, met name voor honden, is ons inziens over de houdbaarheidsdatum heen. De Dierenbescherming wil nu op een locatie buiten de bebouwde kom, langs het kanaal op grondgebied van de gemeente Bergen, een nieuw asiel bouwen. De grond is al aangekocht. De regio-gemeentes steunen dit plan. Echter bestuurlijke hervormingen bij de Dierenbescherming leiden tot voortdurende uitstel.
Deze club verwacht nu een subsidie van meerdere miljoenen van de regio-gemeentes. Wethouder Nagengast wees een dergelijke subsidiehoogte terecht als illusoir van de hand. Alle jaarlijkse subsidies voor dierenopvang, waaronder die van Stichting Zwerfdier, zouden ook naar de Dierenbescherming moeten gaan. Dat werd de fractie van GroenLinks toch te gortig. Stichting Zwerfdier wordt op deze manier buiten spel gezet. Een goed draaiende club met veel draagvlak in de samenleving moet dan opgaan in de matig functionerende Dierenbescherming. Wij kiezen voor samenwerking maar niet voor samengaan. Vernietig op deze manier niet het sociale kapitaal en de prima huisvesting voor de kattenopvang!