De enige manier om de groene Westrand te behouden is het een bestemming te geven als natuurgebied of als agrarisch natuurgebied.
In juni 2006 is de structuurvisie voor de Westrand besproken in de commissie SOB. Daarin heeft GroenLinks dit standpunt naar voren gebracht. De Westrand van Alkmaar is een verwaarloosde rafelrand. Door gebrek aan een stevige gemeentelijke regie hebben nieuwe gebouwen en voorzieningen telkens happen uit het fraaie landschap genomen. Het gebied verdient beter. Daarbij doet zich de vraag voor hoe we het groene deel effectief kunnen beschermen. Natuur en landschap op zichzelf zijn kwetsbaar: zij brengen geen geld op. Ook de agrarische bedrijfstak heeft het moeilijk. De enige manier om de groene Westrand te behouden is het een bestemming te geven als natuurgebied of als agrarisch natuurgebied. Omdat ook de opbrengst van agrarisch natuurbeheer een boerenbedrijf niet rendabel maakt, zal het gebied, voorzover het nog niet in handen is van de gemeente, moeten worden verworven. Op dit moment is al ongeveer 80 van de 180 hectare gemeentelijk bezit.
Door de stedelijke ontwikkelingen af te ronden, en daarbij een “definitieve grens” te trekken, wil de gemeente in de Structuurvisie nog een laatste stap zetten. Die laatste verstedelijking moet dan voor het “rode” deel van de Westrand een kwaliteitsverbetering opleveren. GroenLinks wil daarin alleen meegaan als in ruil ervoor het landschap aan de groene kant van de grens ook inderdaad effectief wordt beschermd. De centrale doelstelling van de structuurvisie moet volgens GroenLinks zijn dat uit de opbrengst van de verdere verstedelijking de kosten van aanschaf van het agrarisch gebied kunnen worden gedekt. De plannen voor verstedelijking en voor duurzaam behoud van landschap zullen naar onze mening beide onderdeel van de structuurvisie moeten zijn. Zij dienen ook tegelijkertijd te worden uitgevoerd. In het najaar wordt de discussie in de SOB vervolgd.